تاریخچه سیم خاردار

در سال های اول زندگی بشریت و قبل از تولید سیم خاردار انسان ها برای ایجاد موانع و یا تعیین مرزها از وسایل طبیعی اطراف خود استفاده می کردند؛ مانند گل، چوب، سنگ و علف‌های تیغ دار.

با گذشت زمان و افزایش جمعیت تامین مواد طبیعی دیگر کار ساده ای نبود. آنها متوجه شدند که باید به حصارهای در دسترس تری فکر کنند. ۴۰۰سال بعد از میلاد مسیح  بعد از گسترش سیم های نرم، توسط یک روش کشش گرم آهن، سیم‌های نرم با طول کم و در اندازه‌های متفاوت ساخته می شدند

در سال ۱۸۶۰ میلادی افراد سیم‌های  نرم با کیفیت بالا در همه ابعاد و طول‌های گوناگون تولید میکردند.

حصار متشکل از سیم صاف و نازک برای اولین بار در فرانسه توسط  لئونس ایگن Leonce Eugene Grassin-) (Baledans  در سال ۱۸۶۰ پیشنهادشد . در آوریل ۱۸۶۵ لویی فرانسوا ژانین یک سیم دوتایی با خارهای فلزی الماسی شکل را پیشنهاد کرد. به فرانسوا حق اختراع اعطا شد. هدف از مطرح کردن طرح سیم خاردار ایجاد مانعی برای تردد افراد از مکانی به مکان دیگر بود که ۵ سال بعد از مطرح کردن ایده خود با گرفتن کمک هزینه از ارتش فرانسه توانست در سال ۱۸۶۵ تولید این محصول را شروع کند.

. مایکل کلی (Michael Kelly) از نیویورک نیز ایده مشابهی داشت و پیشنهاد کرد که این حصار باید به طور خاص برای جلوگیری از حیوانات استفاده شود.

اولین محصول شبیه به سیم خاردار در سال ۱۸۶۷ توسط مایکل کلی تولید شد که تا سال ۱۸۷۴ مورد استفاده قرار می گرفت. ابتدا، نوعی نرده‌ی چوبی با میخ‌های تیز و برآمدگی‌های درونی و بیرونی اختراع شد. این موضوع سبب جلب توجه ژورف اف گلیدن شد و باعث شد که او اقدام به ساخت سیم‌های خاردار امروزی کند.

به دنبال آن اختراعات بیشتری به ثبت رسید و تنها در سال ۱۸۶۷ شش اختراع برای سیم خاردار ثبت شد. فقط دو نفر از آنها به بازدارندگی دام پرداختند .در سالهای ۱۸۷۳ و ۱۸۷۴، اختراعات برای طرح های مختلف برای رقابت با اختراع مایکل کلی به چاپ رسید. اما برنده شناخته شده طراحی یوزف گلددن سیم خاردار را مؤثرتر کرد، او یک روش را برای قفل کردن دندان ها در محل اختراع کرد و ماشین آلات برای تولید سیم ساخته شد.

این دانشمند ابتدا تعدادی خار را درون دستگاه قهوه خردکن ریخت و خارهای حاصل را بر روی سیم‌های نرم قرار داد و سیم دیگری را جهت محکم‌سازی به آن متصل کرد. او تقریبا بعد از سه سال،  اختراع خود را با نام سیم خاردار ثبت کرد. این موضوع توجه تولیدکنندگان کوچک را جلب کرد و به این صورت تولید این محصول گسترش پیدا کرد

اختراع سیم خاردار، تاثیر بسزایی بروضعیت سرزمین های  قاره آمریکا و غرب داشته است . با ورود مهاجران سفید پوست به قاره آمریکا ، در سال ۱۸۶۲، به هر کدام از شهروندان حق تسخیر قسمتی از زمین داده شد. این مهاجران به دنبال حصارهایی بودند که علاوه بر نشان دادن مرز زمین هایشان، بتوانند حیوانات و انسان‌های دیگر را خارج از زمینشان نگه دارند.

قبل از سال ۱۸۷۰، حرکت به سمت غرب در ایالات متحده عمدتاً در سراسر دشت‌ها انجام می‌شد و سکونت گاه کم بود یا اصلاً وجود نداشت. پس از جنگ داخلی آمریکا، و افزایش مهاجران ، دشت ها به طور گسترده ای آباد شد.
دامداران در دشت‌ها حرکت کردند و باید زمین های خود را در برابر کشاورزان متجاوز و سایر دامداران حصار میکشیدند.

راه‌آهن‌های رو به رشد نیاز داشتند که دام‌ها را از مسیر خود دور نگه دارند، و کشاورزان باید از لگدمال شدن محصولاتشان توسط گاوها جلوگیری میکردند. مصالح سنتی حصار مورد استفاده در شرق ایالات متحده ، مانند چوب و سنگ ، برای استفاده در فضاهای باز بزرگ دشت ها پرهزینه بود، و پرچین در خاک های سنگی، خاک رس و غبارآلود از باران قابل اعتماد نبود. یک جایگزین مقرون به صرفه برای سودآوری نیاز بود که به تدریج استفاده از سیم‌خاردار کاربردی تر شد .

سرخ پوستان آمریکایی ، سیم خاردار را طناب شیطان نامیده بودند . وقتی چارپایان برای نخستین بار با سیم‌خاردار مواجه شدند حس دردناکی را تجربه کردند و صدمات ناشی از آن، افکار عمومی را به سمت محدود کردن استفاده از آن سوق داد. گروه‌های مذهبی نیز آن را کاری شیطانی و یا طناب شیطانی نامیدند و درخواست برچیدن آن را کردند.

تعیین حد و مرز برای چرای دام‌ها زنگ خطری برای گاوچرانان بود زیرا نرده‌های جدید مانع چرای دام‌های آنها می‌شد. گاوچرانان بر این عقیده بودند که نرده‌های جدید مانع رسیدن گله‌های آنها به بازارهای کانزاس می‌شود و به این ترتیب گسترش سیم‌های خاردار از رونق افتاد.  وقتی صاحبان مزارع برای محافظت غلات و احشام از حصارها استفاده کردند، گروهی به ضدیت با آن تحت عنوان جنگ علیه آزادی، برخاستند که موجب بروز خشونت‌های بسیاری شد. در نتیجه دولت قانونی را گمارد که بریدن سیم‌های خاردار جرم تلقی می‌شد. بعد از کشته شدن افراد بسیار و بروز خسارت‌های زیاد جنگ حصارها پایان یافت . وقتی تعداد کثیری از مراتع بزرگ غرب شروع به استفاده از حصارها در مرزبندی خارج و داخل مرتع خود کردند، آخرین مخالفان نیز دست از مخالفت برداشتند .

سیم خاردار از همان ابتدای تولید که به منظور مهار حیوانات  در ایالات متحده به کار برده می شد ، برای حصار کشی مناطق بزرگ به صرفه و اقتصادی بود و قابلیت متمرکز کردن تعداد زیادی از حیوانات را در یک مزرعه بزرگ داشت .

اما سیم خاردار برای اولین بار در سال ۱۸۹۵ میلادی، توسط  پرتغالیها ، برای تعیین  مرزهای جنگی مورد استفاده قرار گرفت

در طول جنگ اسپانیا-آمریکایی در سال ۱۸۹۸ و در جنگ های بین روسیه و ژاپن در سال ۱۹۰۴ نیزاز این محصول استفاده شد. پس از پایان جنگ نه تنها استفاده از این محصول کم نشد بلکه به تعداد طرفدارانش اضافه شد.

. در دوران جنگ جهانی اول ، سیم خاردار، کاربردهای فراوانی داشت و جهت حفاظت و نگهداری و ایجاد دیوارها در اردوگاه های جنگی به کار برده می شد .  در طول جنگ جهانی اول، سیم خاردار به عنوان یک سلاح نظامی استفاده شد.

تولید سیم خاردار حلقوی در جنگ جهانی اول آغاز شد. زمانی که چندین شرکت آلمانی تولید کننده سیم خاردار، متوجه شدند که با برش نوار فولادی و با قالب ارزان تر می توانند سیم خاردار ی از نوع حلقوی به صورت کارآمدتری تولید کنند.

شروع جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۳۹ سبب افزایش درخواست برای سیم خاردار شد .اغلب کشورهای درگیر جنگ در جهان ،در قالب دو دسته (متحدین و متفقین) برای جلوگیری از پیش روی و تهاجم دشمن ، به صورت روز افزون به استفاده از سیم خاردار روی آوردند و  سیر تکامل سیم خاردار با سرعت طی می شد. اکثر افراد برای حفاظت و امنیت بیشتر از سیم خاردار دوبل استفاده می کردند مردم به ناچار برای محافظت از جان و مال خود به استفاده از سیم خاردار پناه بردند وموجبات  محبوبیت و تقاضای روزافزون سیم خاردار فراهم شد .

به اینگونه  سيم خاردار جزو وسايل دفاعي مهم حساب مي‌شد و اين وسيله جايگاه ويژه‌اي در جنگ‌ها پيدا كرد. حتي بعدها و در دوران جنگ تحميلي ايران و عراق تحريم ايران و مشكلاتي كه در وارد كردن سيم خادار وجود داشت ، اين موضوع به يكي از معضلات تبديل شده بود، اما اكنون پس از گذشت چند سال از دفاع مقدس، كشور در زمينه‌ي ساخت سيم خاردار به خودكفايي رسيده است

با  افزایش نیاز به حصار‌های محکم تخصصی و پیشرفته ، روش‌های بهینه‌تر برای تولید سیم‌ خاردارهای مقاوم‌ و انعطاف پذیر بوجود آمد. در سال۱۹۸۰ تولیدکنندگان شروع به تولید سیم‌های پرکشش کردند. جهت تولید آن مقداری فیبر کربن را با فولاد ترکیب کردند که باعث افزایش انعطاف آن ، بدون کاهش قدرت سیم خاردار می‌شد. سپس محصول مورد نظر را تحت عملیات حرارتی قرار دادند که باعث افزایش شگفت‌‌انگیز چگالی کربن ‌شد. با این روش توانستند محصولی با قدرت بیشتر و وزن نصف محصولات قبلی تولید کنند که این کاهش وزن سبب کاهش قیمت آن نیز می‌شد.

در اوایل دهه ۲۰۰۰ میلادی سیم‌ها را با فولاد گالوانیزه تولید کردند که باعث مقاومت در برابر خوردگی و زنگ زدن آن می‌شد . در این روش سیم فولادی تولید شده را توسط مخلوطی از آلومینیم و زینک می‌پوشانند. محصولات تولیدی به این روش تا پنجاه سال هم می‌توانند عمر کنند. در حالی که سیم‌های تولید شده به روش‌های کلاسیک عمری کمتر از ۱۰ سال را دارا می‌‌باشند.

امروزه سیم خاردار به عنوان یک فراورده فولادی مقاوم به خوردگی و فرسایش است و نیاز به کمترین نگهداری، در موارد مختلفی مورد استفاده قرار می‌گیرد. با توجه به پیشرفت تکنولوژی در تولید این محصول، امروزه انواع مختلفی از سیم‌های خاردار در اندازه‌ها و شکل‌های متنوع تولید می‌شوند و از آن‌ها برای حفاظت از مزارع، محیط‌های صنعتی و سایر محوطه‌های صنعتی یا حتی نظامی مورد بهره‌ برداری قرار می‌گیرد معمولا سیم خاردارهای امروزی در دو نوع خطی و حلقوی تولید میشوند.سیم خاردار خطی، با فرمت رشته ای یا به شکل توپی  عرضه میشود. تا‌ به امروز بیش از ۵۳۰ نوع سیم خاردار و بیش از ۲۰۰۰ گونه ابزار مربوط به آن ثبت شده است. اما در ایران تنها انواع محدودی سیم خاردار وجود دارد

امروزه سیم خاردارهای متنوعی از انواع مختلف مانند حلقوی و خطی و با جنس های گوناگون مانند گالوانیزه گرم و سرد ، تولید و عرضه می شود.